.png)
De stap over de drempel
Als ik door die deur ga hoor ik bij hen, de mislukten, de gebrekkigen, de zwakken waar iets mis mee is. Zij die de kunst van het leven niet kennen. De liefde niet waard.
10 jaar na de diagnose
En nu eet ik taart. En voel ik diepe dankbaarheid voor alle interessante en mooie mensen met wie ik werken mag. Voor alle projecten waar ik aan werken mag. En voor dat stevige, veerkrachtige, koppige meisje in mij, dat zich niet nog eens ten onder liet gaan, maar zich eruit werkte.
De moed van leren ontvangen.
Je hebt al zoveel alleen gedaan, spreek ik uit. Misschien is het juist nodig om te gaan ontvangen?
Boekentip: Beter worden is niet voor watjes
Een prachtig brievenboek vol levenskunst. En een aanrader voor iedereen met, na en naast mensen met kanker.
Wandel mee op Wereldkankerdag
Wandel je mee? Zondag 4 februari organiseren Trudy Satink en ik een wandeling door de Kennemerduinen voor mensen die klaar zijn met hun behandeltraject.
De eerste chemobehandeling
Ik wil rennen. Hard en ver zoals ik in mijn dromen wel eens doe. Naar beneden, de gangen in, de deuren door, het ziekenhuis uit. Weg, weg, weg van hier...
Ik moet nú plassen!
Ik lig alleen in een klein kamertje en staar naar het plafond. Een uur lang mag ik me niet bewegen. Stilliggen Branda, houd ik mezelf voor...
Bossen haar op mijn kussen
Voor mij zit de internist. Een mooie vrouw niet veel ouder dan ikzelf. Ze heeft een prachtige bos haar. En super coole laarzen, dat ook...
